KALEM 1 - Nûn, Kaleme ve yazdıklarına andolsun.

KALEM 2 - Sen Rabbinin nimetiyle mecnun değilsin.

KALEM 3 - Kuşkusuz senin için tükenmez bir ecir var.

KALEM 4 - Sen elbette yüce bir ahlak üzeresin.

KALEM 5 - Sen de göreceksin, onlar da görecek.

KALEM 6 - Hanginizde imiş o fitne ve cinnet.

KALEM 7 - Doğrusu Rabbin, yolundan sapanı en iyi bilendir. Hidayete ereni de en iyi bilen O'dur.

KALEM 8 - O halde, yalanlayıcılara itaat etme.

KALEM 9 - Onlar istediler ki yumuşak davranasın da onlar da sana yumuşak davransınlar.

KALEM 10 - Şunların hiçbirine boyun eğme: Yemin edip duran aşağılık,

KALEM 11 - Daima kusur arayıp kınayan, hep lâf götürüp getiren,

KALEM 12 - Hayra engel olan, saldırgan, günahkâr,

KALEM 13 - Kaba ve haşin, sonra da kötülükle damgalı,

KALEM 14 - Mal ve oğulları var diye (böyle davranır).

KALEM 15 - Kendisine âyetlerimiz okunduğunda: "Eskilerin masalları" der.

KALEM 16 - Yakında biz onu hortumunun (burnunun) üzerinden damgalayacağız.

KALEM 17 - Biz onlara da belâ verdik, bahçe sahiplerine verdiğimiz gibi. Hani onlar sabah olunca bahçeyi mutlaka devşireceklerine yemin etmişlerdi.

KALEM 18 - İstisna da etmiyorlardı ("inşaallah" demiyorlardı).

KALEM 19 - Fakat onlar uyurken dolaşıcı bir belâ onu sardı da,

KALEM 20 - Bahçe simsiyah kesiliverdi.

KALEM 21 - Derken sabahleyin birbirlerine seslendiler:

KALEM 22 - "Haydi, devşirecekseniz erkenden ekininize gidin" diye.

KALEM 23 - Derken fırladılar, aralarında fısıldaşıyorlardı.

KALEM 24 - "Sakın bugün hiçbir yoksul bahçeye girip yanınıza sokulmasın" diyorlardı.

KALEM 25 - (Zanlarınca yoksulları) engellemeye güçleri yeterek erkenden gittiler.

KALEM 26 - Fakat bahçeyi gördüklerinde: "Biz herhalde yanlış gelmişiz" dediler .

KALEM 27 - "Yok, biz mahrum edilmişiz." (dediler).

KALEM 28 - İçlerinde en makul olanı şöyle dedi: "Ben size Rabbinizi tesbih etsenize dememiş miydim?"

KALEM 29 - "Rabbimizi tesbih ederiz, doğrusu biz zalimler imişiz." (dediler).

KALEM 30 - Ardından suçu birbirlerine yüklemeye başladılar.

KALEM 31 - Yazıklar olsun bize, dediler, biz azgınlarmışız.

KALEM 32 - Ola ki Rabbimiz bize onun yerine daha hayırlısını verir. Biz Rabbimize yönelir, ondan umarız.

KALEM 33 - İşte azap böyledir. Elbette ahiret azabı daha büyüktür. Fakat bilselerdi.

KALEM 34 - Kuşkusuz korunanlar için de, Rableri katında nimetleri bol bahçeler vardır.

KALEM 35 - Öyle ya, teslimiyet gösterenleri suçlular gibi tutar mıyız hiç?

KALEM 36 - Neyiniz var, nasıl hüküm veriyorsunuz?

KALEM 37 - Yoksa size ait bir kitap var da onda mı okuyorsunuz?

KALEM 38 - O kitapta, "beğendiğiniz her şey sizindir" diye mi yazılı?

KALEM 39 - Yoksa, "ne hükmederseniz mutlaka sizindir" diye sizin lehinize olarak tarafımızdan verilmiş, kıyamet gününe kadar geçerli kesin sözler mi var?

KALEM 40 - Sor bakalım onlara, içlerinden ona kefil hangisi?

KALEM 41 - Yoksa ortakları mı var onların? Doğru iseler ortaklarını getirsinler.

KALEM 42 - O gün işler zorlaşır ve secdeye davet edilirler. Fakat güç yetiremezler.

KALEM 43 - Gözleri düşük bir halde kendilerini bir zillet kaplar. Oysa onlar sapasağlam iken de secdeye davet ediliyorlardı.

KALEM 44 - Bu sözü yalanlayanı bana bırak. Onları bilmedikleri yönden derece derece azaba yaklaştıracağız.

KALEM 45 - Onlara mühlet veriyorum. Doğrusu benim tuzağım sağlamdır.

KALEM 46 - Yoksa onlardan bir ücret istiyorsun da bu yüzden onlar ağır bir borç altında mı kalıyorlar?

KALEM 47 - Yoksa gayb onların yanlarında da onlar mı yazıyorlar?

KALEM 48 - Rabbinin hükmüne sabret, balık sahibi gibi olma. Hani o öfkeye boğulmuş da nida etmişti.

KALEM 49 - Rabbinden bir nimet yetişmiş olmasaydı, elbette kınanacak bir halde ıssız bir diyara atılacaktı.

KALEM 50 - Fakat Rabbi onu seçti de iyilerden kıldı.

KALEM 51 - O kafirler Kur'ân'ı işittikleri zaman neredeyse seni gözleri ile devireceklerdi. Bir de durmuşlar "o bir deli" diyorlar.

KALEM 52 - Halbuki o âlemler için bir öğüttür.